~~ geschreven door Ilse Bostyn, Dirk Van Durme en… AL WIE MEE WIL RIJMEN! / foto’s Willem de Boer, Koen Deventer / met dank aan de mensen van Ename / stuur jouw aanvullende dichtverzen op rijm over Ename naar contact@enamemijndorp.com

Ename gezien vanaf Kerselare, op 12 april 2020 (Pasen) – foto Willem de Boer

Ilse begon in een zotte bui te dichten…

… op 5 november 2022, in de facebookgroep ‘Ge zijt van Ename als…’, in de vroege ochtend. En hierbij nodig ik iedereen die Ename in het hart draagt uit om mijn rijmdicht over Ename langer te maken, ook al is het maar met een paar verzen. Doe je mee? Stuur je verzen naar contact@enamemijndorp.com.

U kent mij van de ernstige gedichten,
doch voor luchtige verzen kan ik zwichten.
Nu lag ik zonet wakker te wezen
en dacht: ik kan gaan dichten in plaats van lezen.

Zullen we dan samen op z’n ‘Rietje Rans’
ons Ename berijmen, toe geef het kans!
Ik schrijf alvast een klein begin.
Voeg u gerust en heel graag in.

Ilse begint…

Ename had een bezige haven
en herbergen om zich te laven.
Een deftige afspanning Sint-Antoon
en de Swane vlakbij waar ik woon.
Tussenin ook nog een Witte Leeuw,
maar de vraag is in welke eeuw?

Er was ooit zelfs een kasteel,
lang na het middeleeuws geheel
van burcht en voorburcht samen
waar vele reizigers tegader kwamen.

Vier kerken heel dicht bij elkaar
met Nederename ook nog daar.
Sint-Laureijns is werkelijk de schoonste
en met haar 1000 jaar niet de gewoonste.
Twee andere zijn indertijd vergaan
daar waar de abdij ooit heeft gestaan.

Ons plein was een dries voor dieren
waar men ook de jaarmarkt ging vieren.
Daaromheen veel pronte huizen.
Zoveel mensen zoveel thuizen.

Wegels die de boeren leidden
naar de kouters en de weiden,
door ons roemrijk mooie bos
0ver paden dwars door de los.

Er kwamen straten met kasseien
en op de huizen daken van leien.
De Schelde stroomde hier in bochten.
Om haar heen werd flink gevochten.

Er was een drinkplas in het midden
op de plek waar mensen gingen bidden.
Hier en daar vond men een smidse
en een wed om paarden door te hitsen.

Wij hadden hier een echte veerpont
die men in het Scheldestraatje vond.
In ons dorp zijn kruiselings gelegen
twee hele oude en lange wegen
waar veel volk is langs getrokken,
zelfs in de tijd van pest en pokken
en wanneer de armoe troef
ons gemoed stemde tot droef.

Oorlogen kenden wij hier helaas.
Zij maakten schade oh zo dwaas,
maar telkens stond ons dorp weer op.

En ondanks schandpaal en de strop
zijn wij op het rechte pad gebleven,
gingen wij weer spinnen en weer weven.
In de lente blauwe kouskes plukken
en zoentjes vragen dat moet lukken.

Zo groeide ons dorp uit haar voegen
en moesten de boeren meer ploegen.
Tussendoor ging men op houten klompen
water drinken bij onze pompen.

Er was een tijd van veel cafeetjes
waar men deelde alle weetjes.
Neffens beenhouwer en kruidenier
ook nog brouwers van goed bier.
We stookten zelf onze likeuren
en proeven graag, u ziet ’t gebeuren.

Maar tussen Torreken en de molen
vond men werkelijk nooit kolen.
Zalige druiven kweekten we hier wel.
Wijn maken doen we vast weer snel,
in navolging van de vrome broeders
en hier en daar ook ijverige moeders.

Ooit kregen we hier een statie
en die droeg haar naam met gratie.
Lag die in ’t ene dorp of ’t ander?
Daarover spreekt men nóg elkander.

Stenen bakken kunnen wij goed.
Manden maken en als het moet
dan breien we zelfs uw kousen,
bereiden ambachtelijk uw sausen.
Elke nering had hier zijn plaats.
Wat wij maken is nooit ondermaats.

Onder de platanen en het kruis
voelen wij ons heel erg thuis.
Het is hier goed en fijn te wonen,
daar kan ik u bewijzen van tonen.

Van potscherven tot boldersvlag
en steeds meer huizen waar het mag.
Ooit liep de oeros hier nog rond
en zelfs wat beren, zo men laatst vond.

We willen al het oude wel bewaren
maar ’t nieuwe heeft zo zijn bezwaren.
Ach samen redden wij het wel,
al zitten we hier en daar wat in de knel.
Wij laten ons immers nooit kennen,
hebben geleerd aan verandering te wennen.

Ename op U doen wij santé!
Ga alstublieft nog lange mee!

Ik gooi hier van alles door elkaar.
Aan u te zoeken wat hoort waar.
Draag gerust uw steentje bij
en stuur uw verzen door aan mij.
Ik plaats ze hier graag tussen,
zodat we samen Ename kussen.

Dirk vult aan…

Maar schoonst van al zijn toch de Enaamse mensen.
Zulke goede geburen en vrienden wil ik iedereen wensen.
Zelfs de brouwerij Roman roemt ons Ename bier.
Maar met Sam hebben we zelf een straffe brouwer hier.

Feeste t’Ename is het beste weekend van ’t jaar
en amuseren dat kunnen we zeker, echt waar.
Dat we nog lang samen hier mogen leven,
en toffe dingen beleven.

De drie pelikaantjes zorgen voor ons en elkaar.
Maak jullie dromen dus waar!

Wie vult dit rijm aan met nog meer verzen?

Stuur ze gerust door naar Ilse Bostyn via contact@enamemijndorp.com of via een reactie onder het oorspronkelijke bericht op Facebook. Doe je mee? Heel graag!

De kerstmarkt in Ename, 17 december 2023 – foto Koen Deventer