~~ column ‘in ’t Ienoams’ geschreven door Walter De Bock / foto’s Walter De Bock en Willem de Boer

Uit de tijd dat men nog ‘achter vlies’ ging en smout nog lekker was op de boterham.

Kom ventse, we goan naar Inome achter vliès.
Ik krope op het velostoelke vaan mijn mama en op ièn twie drije woaren wuldere al tnalven den berg t’Inoame.
Op de Zwijndries gekommene trokke kik aan mijn mama ièren palto.
Mama mama, krijge kik un spekke bij Katen Angèle?
Ze stoptege en dee ièren portenmonee opene. Hiere ne frank.
Were op de velo en iène van de vier spekken veur nen frank ging mijn kindermond binnen.
’t Papierke liete kik dwarollen in de wind.
Kom stap mor ne kier af, we zijn toe bij Zeno.
An den overkant van de stroate zoage kik doar nen vent hangene mee zuust zijn orms openen. Ie o un gruute onderbroek aan.
Mama, doar hangt nen schouwen vent. Moar Wolterke tog tes Lieveneerke jongene, nen Kruistenegod.
Bij Zeno stonden nog twie vramijnsen veuren oes.
Wa zat zijn Almaatje vroeg tie aan de ièste. Edde gij varkiesputen, Zeno?
Zeno sprong achteruit en keek nor zijn voetene. Vandoège nie Almaatje.
Doraachtere waast aan Irene. Zij besteldege nen halve kilo gezouten geringold en twie bloedtriepen.
Wa zat veur ou zijn Irmaatje (mijn ma). Nen kilo smout. Mijne vent eet mor zust smout en botere, ie es vies van margarine.
En nen halve kilo sesidzen en een kortse kilo salamie.
Hiere ventse, een bolleke gekapt veur ou, zei Zeno zijn vrouwe. Zij waas goe besteld van veuren mee dingen wor de kleine kientsies zu zot van zijn.
Allee bedankt en tot de noaste kiere!
In ’t Kerkestroatse stapten worre aaf bij Serbruyntsies Zulia wor da mijn ma nog iets moest kupene.
Aan Meutsies café zijme worre aafgestapt en te voete den berg opgestapt en Inome achter oes geloatene waar ik langen tijd bij miester Jacques en miester Provost noar de schole zou goan.
Mondag est were schole en terug bergaf.