~~ geschreven door Eddy Berte / foto’s Eddy Berte

De Sint-Laurentiuskerk van Ename vanaf het kerkhof in de Wallestraat – foto Eddy Berte

Verjaren

Hoera hoera hoera, en doe er gerust nog maar een paar hieperdepieps achterna. Want we zijn jarig, en ik schrijf nadrukkelijk ‘’we’’ want we zijn met 3000 feestvarkens in Ename, mijn geboortedorp.

U hebt het al door, natuurlijk zijn wij het niet die verjaren, het is de verjaardag van ons dorp, dat bestaat dit jaar namelijk 1050 jaar. Andere Enaamse pennen beschrijven dezer dagen ook deze heuglijke gebeurtenis, met terechte aandacht voor de historische tijdslijn. Maar ik spring liever zoals de vogels, van de hak op de tak. Het is immers lente.

Ename: de archeosite, het panorama vanaf Blote, de Schelde – foto’s Eddy Berte

1050 jaar oud, dan moet Ename ontstaan zijn in 974. De beroemde bieren, hespen en kazen met dezelfde naam , mocht u daaraan denken, zijn pas later geboren, toen eeuwenoude muurschilderingen ontdekt werden in onze parochiekerk. En daar horen toch culinaire lekkernijen bij, dachten commerciële geesten. En zo geschiedde.

In ver vervlogen tijden was Ename een stad, titel die we nadien kwijt speelden aan de gemeente aan de overkant van de Schelde, Oudenaarde. Meer nog, ze hebben ons in de jaren zestig van vorige eeuw geannexeerd, iets wat toen niet door iedere Enamenaar in dank werd afgenomen. Want die van Ename, dat zijn de eerste de beste niet. Tenminste als ik mag voortgaan op mijn eigen geschiedkundige bron, zijnde wijlen mijn moeder. Een rasechte Enaamsche. Haar verhalen, ik smulde er net zo hard van als van haar chocolademousses waar ik met de regelmaat van de klok mijn koffielepel mocht in rechtzetten.

Want die van Ename, dat zijn de eerste de beste niet.

Over vechtpartijen met jongemannen uit de buurgemeenten, die hun opwachting maakten in Ename om onze plaatselijke schoonheden tegen hun zondagse kostuum te trekken tijdens danspartijen in een van de vele cafés die onze gemeente rijk was.
De Tweede Wereldoorlog werd mij ook levensecht beschreven; met de boerderij in de Zwijndries waar overdag Duitse officieren kwamen pintelieren, eens het donker werd gevolgd door moedige mannen en vrouwen van de witte brigade.
Dat de voetbalploeg van Ename levenslang geschorst werd, is ook al legendarisch maar dat die schorsing er kwam omdat de voetballers de scheidsrechter in de Schelde gooiden, dat zal wel weer een lichte Enaamse overdrijving zijn, vrees ik. Nu Ename 1050 wordt, is het wel tijd voor amnestie, vindt u niet?

De Schelde bij Ename, met zicht op de Lotharingenbrug – foto Eddy Berte

Dé belangrijkste gebeurtenis uit de Enaamse jaarkalender is ongetwijfeld de Feeste ‘t Ename, rond 10 augustus. Tientallen jaren geleden draaide de Feeste vooral rond de verkoop van paarden en andere diersoorten met zigeuners en andere handelaars van allerlei slag.
Mijn eerste kennismaking met de Feeste was vanuit mijn kinderwagen, gevolgd door een ritje op de paardjesmolen. De eerste ‘’trossel’’ die ik van het verschieten uit mijn handen liet vallen, wat later het ‘’ei zo na beertje’’ bij de ‘’grijperkes’’ tot de veroveringsrituelen in de autoscooter en de rups. Nefast voor mijn kermisbudget, waardoor ik op de afsluitende maandag al helemaal blut was.

De maandagen van de Feeste waren toen vooral dé vrijgeleide voor het mansvolk voor een rondgang langs de toen nog elfendertig cafés in Ename. Onderweg voorzien van een brood en een kilo ‘’gekapt’’ bij ‘’Bockx’’ de beenhouwer halverwege het bierparcours. Mes en vork kwamen daar niet aan te pas; hallo exotische tradities?

Jaren later nam de vrolijke bende van het Feestcomité de organisatie van de jaarlijkse Enaamse feestelijkheden op zich. Ze moderniseerden ze tot een vierdaagse met loopwedstrijden, een foodtruckfestival, op maandag de paarden en het kleinvee en sinds vorig jaar ook een gezellig Frans pleintje. Tegelijk bliezen ze het beroemde Enamegevoel nieuwe zuurstof in.

De Sint-Laurentiuskerk van Ename – foto Eddy Berte

En dat Enamegevoel zorgde er voor dat een groep enthousiaste dorpsgenoten de koppen bij mekaar stak en een feestprogramma voor 1050 jaar Ename in mekaar bokste.
Veel informatie hebben we nog niet. We kennen enkel de data die we in onze agenda moeten aankruisen, overmorgen 23 maart, 5-6 en 7 juli, en van 9 tot 12 augustus. Schrijf die data ook maar ergens op, zo moet u achteraf niet afkomen dat u dit onvergetelijk Enaams verjaardagsfeestje hebt gemist.

De archeosite van Ename, de fundamenten van de oude Sint-Salvatorabdij met beiaard, tuinen en boomgaard – foto’s Eddy Berte